میان بی‌کسی دیر‌سال نخلستان
نسیم سوخته‌ای مانده است سرگردان
نسیم دل‌نگران است و جستجوگر تو
نسیم هم‌نفس ناله‌های نیزاران
صدای خشکی چاه از نسیم می‌پرسد
نشانه‌های تو را ای طراوت باران!
نشانه‌های تو را ای که هر چه کوه بلند
به سربلندی تو غبطه‌می‌خورد هر آن
نشانه‌های تو را ای که هر ترازویی
در آستانه‌ی عدل تو می‌شود میزان
نشانه‌های تو را که در ازدحام سکوت
هزار داغ نهان داری و لبی خندان
نسیم سوخته پاسخ نگفته می‌گذرد
سؤال هر شب چاه غریب را حیران
و چاه تشنه هنوز ایستاده می‌پرسد
صدای خیس تو را در سکوت نخلستان
این شعر را هم بخوانید:
طرح های زیر را هم ببینید:
بدون دیدگاه