علی باباچاهی متولد سال ۱۳۲۱ در استان بوشهر است
علی باباچاهی در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد.
در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستان‌های بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در
مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجله امید ایران به
عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد او بعد از انقلاب
ویرایش کتاب‌های مختلف، تنظیم نمایشنامه‌های رادیویی بیشتر بر اساس داستان‌های کوتاه چخوف، همکاری با نشر
«پاپیروس»، همکاری با نشر «پیشبرد»، تحقیق در متون کهن فارسی (گزینش عناصر نمایشی) در یک مؤسسه
دولتی، همکاری با مرکز نشر دانشگاهی (تعریف نگاری) لغات متون کهن فارسی که از سال ۶۸ تا ۱۳۸۴ ادامه
داشت. مسئولیت صفحات شعر «آدینه» (یک دهه) و قبل از آن مسئولیت شعر و نقد شعر مجله «نافه» را پذیرفت.
این سال‌ها باباچاهی ده‌ها جلسه سخنرانی در محافل خصوصی و دانشگاهی را به خود اختصاص داده‌است.
مقالات مرتبط :
باباچاهی که در سال‌های قبل از انقلاب، در مجلات «خوشه»، «روشنفکر»، رودکی ، کتاب هفته و جنگ‌های معتبر
ادبی حضوری مستمر داشت، بعد از انقلاب، بیشتر مجلات و نشریه‌های معتبر ادبی او را به نوشتن مقاله و انجام
مصاحبه دعوت کردند. باباچاهی در کنار مصاحبه‌های متعدد و طرح مقولات جدید، به طرح شعر پسمانیمایی پرداخت
و بعداً به طور عمیق‌تری «شعر در وضعیت دیگر» را مطرح ساخت که بحث‌های زیادی را دامن زد.
از باباچاهی تاکنون حدود سی کتاب شعر و نقد و تحقیق، به چاپ رسیده است و همچنین یک مجموعه شعر و یک
کتاب نقد شعر در دست انتشار دارد.
و از آثار او در بی‌تکیه‌گاهی ، جهان و روشنایی‌های غمناک ، از نسل آفتاب ، صدای شن ، از خاک‌مان آفتاب برمی‌آید ،
آوای دریامردان، منزل‌های دریا بی‌نشان است ، نم نم بارانم ، عقل عذابم می‌دهد میتوان نام برد.
بدون دیدگاه