شاعر منوچهر نیستانی در سال ۱۳۱۵ خورشیدی در کرمان متولد شد او از شاعران مطرح و پربار معاصر محسوب می‌شود
که دارای زبان شعری مستقل و استوار است و در قالب‌های گوناگون غزل، شعر نو و شعر بی وزن اشعار قابل توجه،
نو و عمیق سروده‌است.
نخستین شعرهای نیستانی در روزنامه‌های بیداری و هفت واد و اندیشهٔ کرمان به چاپ رسید و اولین دفتر شعرش با نام
«جوانه» در سال ۱۳۳۳ نیز در کرمان منتشر شد . شعرهای او شعری است اندوهگین، آمیخته به طنزی تلخ که با
زبانی ساده و بی‌پیرایه از جهان پیرامون خویش سخن می‌گوید، مجموعه شعر بعدی نیستانی در سال ۱۳۳۷ با
عنوان «خراب» در تهران چاپ شد و سومین دفتر شعر نیستانی با نام «دیروز، خط فاصله» به سال ۱۳۵۰ منتشر شد.
و برگزیده اشعاری از او با نام «دو با مانع» در سال ۱۳۶۹ چاپ شد.
مقالات مرتبط :
وی علاوه بر سرودن شعر، در زمینه پژوهش ادبی
و ترجمه نیز فعالیت داشته است. او در شعرش بیشتر منطقی است تا احساسی، و منطق او در شعر بازتاب
دیدگاه‌های اجتماعی اوست. گرایش عمده شعر نیستانی گرایش عاشقانه است و در کنار آن گرایش اجتماعی نیز به
چشم می‌خورد. زبان شعر او تغزلی است. نیستانی در قالب‌های غزل، شعر نو نیمایی و شعر بی وزن، اشعاری قابل
توجه، نو و عمیق سروده‌است. در مجموع نیستانی شاعری است آگاه با زبانی خاص خود که در سرودن غزل‌های
عاشقانه – اجتماعی و نومیدانه خود از گونه‌های دیگر شعرش موفق‌تر است. به دلیل ابتکارات نو و شیوه خاصی که
وی در سرودن غزل آغاز نمود، نیستانی را پدر غزل نوین ایران نیز نامیده‌اند.
بدون دیدگاه