ادیب برومند
در بیست و یکم خرداد ۱۳۰۳ در منطقه گز از شهرستان برخوار به دنیا آمد. او تا سن ۱۶ سالگی به نثرنویسی
اهتمام می‌ورزید ولی از ۱۷ سالگی بیشتر به شعر و شاعری روی آورد و با دلبستگی و علاقه‌ای که به شاعران و
اشعار شعرای دوران مشروطه پیدا کرده بود، به سرودن شعر در همین سبکِ نوپا که از جهت موضوع و مطلب
دیرینگی نداشت و موضوع آن مسایل روز بود، پرداخت.
ادیب برومند، فعالیت‌های ادبی خود اعم از نثر و نظم را در اواخر دوران دبیرستان شروع کرده و مقالاتش در
روزنامه‌های دهه بیست مانند نوبهار (به مدیریت ملک الشعرا بهار)، روزنامه اصفهان و.. منتشر می‌شد. ابتدا
تخلص نهال را انتخاب کرد و سپس ادیب اصفهانی و بعد با اشارت استادانی مانند بهار به ادیب تغییر داد. برومند
در ۱۳۲۷ به عضویت انجمن فرهنگستان به ریاست حسین سمیعی انتخاب شد.
او در زمینه سبک نگارگری و همچنین نگارگران دوران قاجار دارای شناخت کامل بوده و مقالات بسیاری در این مورد
نشر داده و مجموعه کلکسیون شخصی او به همراه توضیحات در مورد سبک‌های هنری دوران قاجار در کتاب
نگارستان ادیب منتشر شده‌است. برومند همچنین اولین کتاب در خصوص هنر قلمدان را نگاشته است. او پیش از این
نیز مجموعه شعرهایی از وی به نام‌های «ناله‌های وطن»، «پیام آزادی»، «دردآشنا»، «سرود رهایی»، «راز پرواز»،
«مثنوی اصفهان» و «روزگار دژم» و پژواک ادب به چاپ رسیده‌است.
ادیب دربارهٔ مفهوم شعر و سبک خود چنین می‌گوید که به عقیده من شعر یک پدیده خیال‌انگیز معنوی است که باید به
محض شنیدن، شنونده را متوجه یک حقیقت مسلم یا یک موضوع عبرت آمیز یا یک توصیف جاذب از دیده‌ها و شنیده
نماید و او را زیر تأثیر عمیق قرار دهد. شعر باید با بیان احساس خیال شنونده را به زوایای اموری بکشاند که موجب
تحریک احساسات و تلطیف عواطف او گردد و به وی درس دلدادگی به حقایق و نیکویی‌ها بدهد. من این‌گونه لطایف
تخیلی را که همراه با اندیشه‌های سازنده است و گاه سرآغاز کارهای بزرگ می‌شود شعر می‌دانم به شرط آن که در
قالب وزنهای خوشایند و دلنواز قرار گیرد و از انسجام کامل برخوردار باشد.
و تصحیح دیوان حافظ، تصحیح و بازنویسی داستان‌های رستم و اسفندیار، سیاوش و سودابه، به پیشگاه فردوسی،
هنر قلمدان و تراز سخن از دیگر آثار اوست. ادیب برومند جزء معدود شعرای ایران زمین (همانند حکیم ابوالقاسم
فردوسی و…) است که لقب «شاعر ملی» را از سوی مردم ایران دریافت کرده است. (او همچنین از سوی دکتر
محمد صادق لقب «شاعر ملی» را دریافت داشت.
بدون دیدگاه