سیاوش کسرائی متولد ۱۹ اسفند ۱۳۰۵ شاعر و از اعضای کانون نویسندگان ایران و از فعالان سیاسی چپ
گرایی تاریخ معاصر ایران است.
سیاوش کسرائی، سَراینده منظومهٔ آرش کمانگیر، نخستین منظومه حماسی نیمایی است او یکی از شاگردان نیما
یوشیج بود که به سبک شعر او وفادار ماند. از جمله مجموعه شعرهای به‌جای مانده از سیاوش کسرائی، می‌توان به
مجموعه شعر آوا، مهره سرخ، در هوای مرغ آمین، هدیه برای خاک، تراشه‌های تبر، خانگی، با دماوند خاموش و خون
سیاوش اشاره کرد
دومین کتاب کسرائی، آرش کمانگیر، او را به شهرت می‌رساند. این اثر، که دربارهٔ چهره‌ای افسانه‌ای است که با
پرتاب جانفرسای یک تیر میهن را از تحقیر و تیره‌بختی نجات می‌دهد، اولین نمونه شعر نوی حماسی به سبک نیما
یوشیج است.
مقالات مرتبط :
آخرین مجموعه شعر کسرائی، مهره سرخ، چاپ ۱۳۷۴، اعتراضی علنی به سیاست حزب توده و عواقب آن است.
از آثار کسرائی آوا. تهران: نیل.، آرش کمانگیر. تهران: اندیشه.، خون سیاوش. تهران: امیرکبیر.، با دماوند خاموش.
تهران: صائب.، سنگ و شبنم. تهران:صائب.، چهل کلید. تهران: حزب توده ایران.، تراشه‌های تبر. کابل: انجمن
فرهنگی پوهانتون۱۳۶۳ الف. هدیه برای خاک. لندن: بینا.، پیوند. کابل: حزب توده ایران.، ستارگان سپیده دم. لندن:
بینا. ، در هوای مرغ آمین: نقدها، گفتگوها، و داستانها. تهران: کتاب نادر.، هوای آفتاب: واپسین سروده‌ها. تهران:
کتاب نادر می توان نام برد.
بدون دیدگاه