شاعر حسين پژمان بختياري در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در محله حسن آباد تهران به دنیا آمد. پژمان نخستین بار در روستای
دشتک به مکتب خانه رفت و نزد ملاعلی بنده بهرامی خواندن و نوشتن آموخت. سپس در تهران در مدرسه فرانسوی «سن
لویی» تحصیلات خود را ادامه داد و با زبان و ادبیات فرانسه آشنا شد. ابتدا مدتی در خدمت وزارت پست و تلگراف بود
و سپس به شعر و تصنیف روی آورد. پژمان از شاعران سنت گرا اما نوپرداز معاصر است و این ارادت او به ادبیات کهن
انگیزه‌ساز تصحیح دیوان حافظ توسط وی شد. تصحیحی که به واسطه زاویه دید و حاشیه نویسی‌های وی بر اشعار
دارای شیرینی و لطافت خاصی است و شاید هم از این رو تصحیح حسین پژمان در حوزه حافظ پژوهی از جایگاه
ویژه‌ای برخوردار است. وی در نظم و نثر آثار فراوانی را برجای گذاشت.
او همچنین تصحیح کتبی نظیر: لسان‌الغیب دیوان حافظ، دیوان جامی،ترانه‌های خیام، خمسه نظامی، دیوان ژاله قائم
مقامی (مادرش) را برعهده داشته است و یکی از زیباترین شعرهای این شاعر که توسط آواز خوانان مطرح ایرانی
خوانده شده‌است آتش دل می‌باشد.
از آثار او دیوان اشعار ، زن بیچاره ، خاشاک ، محاکمه شاعر ، اندرز یک مادر، کویر اندیشه ، تاریخ پست و تلگراف در
ایران ، سیه روز ، محاکمه شاعر و آتش دل را می توان نام برد.
بدون دیدگاه