رحیم معینی کرمانشاهی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۱در کرمانشاه است
او از سال ۱۳۲۰ خورشیدی به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد
تابلوهایی نیز به یادگار گذارد که از جمله تابلو مسیح با کار سیاه قلم است و در
ضمن کارهای نقاشی به نظم شعر می‌پردازد و قسمتی از
آثار ادبی و اجتماعی او در روزنامهٔ سلحشوران غرب به چاپ رسید
داستان اختر و منوچهر را در چهار تابلو به رشتهٔ نظم کشید و در آن حقایقی از اجتماع زمان را مجسم کرد.
استاد معینی کرمانشاهی در ابتدای دهه سی خورشیدی و به پیشنهاد علی دشتی تخلّص «امید» را برگزید
پس از اعتراض اخوان ثالث از داشتن تخلّص منصرف شد
پسوند کرمانشاهی را به دنبال نام خانوادگی معینی اضافه نمود
و با نام معینی کرمانشاهی به کار هنری پرداخت.
از آثار او میتوان به دیوان ای شمع‌ها بسوزید شامل غزلیّات وی تا
سال چهل و جهار خورشیدی، اندیشه‌ای در مثنوی به نام فطرت
دیوان خورشید شب شامل غزلیّات سروده شده تا
سال شصت و پنج خورشیدی
بررسی آثار و احوال لسان‌الغیب در حافظ برخیز، در خرابات مغان شامل تضمین غزلیّات
حافظ، خواب نوشین، حکایت نگفته و ده جلد تاریخ منظوم ایران پس از
حمله اعراب تا عصر حاضر تحت عنوان شاهکار تاکنون طبع و نشر شده است.
مقالات مرتبط :
معینی کرمانشاهی تا روز یک شنبه بیست و چهارم آبان ماه ۱۳۹۴ قلم به دست مشغول ادامه شاهکار بود و تنها
کهولت سن و سنگینی گوش او را رنج می‌داد. رحیم معینی کرمانشاهی پس از چهل و هشت ساعت تب خفیف روز
بیست و ششم آبان ماه به منظور درمان تب و دیدار از فرزندش حسین معینی کرمانشاهی که بستری بود عازم
بیمارستان جم شد که قبل از رسیدن در اتومبیل با سکته قلبی از رنج زیستن رهایی یافت.
طبق وصیّت معینی کرمانشاهی، مسئولیّت جمع‌آوری، ویرایش، نظارت بر چاپ غزلیات، خاطرات و ادامه شاهکار به
فرزندش حسین داده شده است کما اینکه آثار آهنگین استاد نیز در سال ۱۳۷۳ خورشیدی به وی واگذار گردیده بود.
از آثار او میتوان کودکی، نگرانم، رفتم که رفتم ، نوای دل، تنهایی ،شب زنده دار و طاووس ،از تو گذشتم نام برد.
بدون دیدگاه