برچسب: مثنوی

این عطش چیست در آیینه ی رود افتاده ست داغ دریاست که بر سینه ی رود افتاده ست بوی تنهایی می آید از این جا فریاد خبری نیست از آن موی پریشان درباد خبری نیست به جز کاکل آغشته به خون دشت حیران شده از بس گل آغشته به خون سبز در سبز گذشتند سواران…

آشفته و بی قرار می آمد می آمد و بوی یار می آمد می آمد و دشت بی قرارش بود مبهوت نگاه بردبارش بود مردی که زمین به سایه اش محتاج خورشید نشسته در مدارش بود می رفت به آسمان بپیوندد دستان خدا در انتظارش بود مهتاب چو حلقه ای در انگشتش خورشید نبود جز…

شعر طنز در مورد انتخابات این شعر حدود ده سال پیش سروده شده و بعدها ابیاتی به آن اضافه شده است در شگفتم از این همه برکات رزق ما گشت شربت و شکلات حق ما در مسیر اثبات است شهر درگیر انتخابات است انتخابات دوره ی ان اُم است نام بعضی در این میانه گم…

و در این ابر صدایی‌ست که همزاد من است این صدا صاعقه‌ در صاعقه فریاد من است قرن‌ها دلهره جاری‌ست در اندیشه‌ی من زخم  صد خاطره جاری‌ست در اندیشه‌ی من شعر من سایه‌ای  از آه نفس‌گیر من است آه من آینه‌درآینه تصویر من است صبح بودم که شب سرد و سیاهی شده‌ام نفسی نیست که…

ز دست گرم و دم سردتان گریزانم عجیب از دل بی دردتان گریزانم شما که ظاهر معصوم و چشم تر دارید نقاب ها را از روی چهره بردارید شما که دست شما پیک آشنایی نیست شما که رنگ طلوع شما طلایی نیست شما که پنجره هاتان به هیچ سو وانیست شما که وسعتتان وسعت تماشا…

تا شب بی‌پناه پیدا شد نوری از گرد راه پیدا شد پرده‌ها ابرها که پس رفتند طاق ابروی ماه پیدا شد بین بیراهه‌های سردرگم ناگهان شاهراه پیدا شد سنگ بودند چشم‌ها ناگاه جذبه‌ی آن نگاه پیدا شد ماه من لحظه‌ای غروب نکرد گاه پنهان و گاه پیدا شد بانگ لولاک در جهان پیچید چرخه‌ی سال…