آشنایی با ساز قانون
قانون یک ساز است که متعلق به خانوادهٔ قدیمی سیتار می‌باشد
این ساز دارای یک جعبهٔ چوبی به شکل ذوزنقه است
که به وسیلهٔ دو انگشت سبابه و دو مضراب که میان حلقه‌ای که به انگشت کرده‌اند
و در خود انگشت قرار می‌گیرند نواخته می‌شود.
قانون را روی میزی که تا اندازه‌ای به طرف نوازنده شیب داشته باشد و با وضع نشستن متناسب باشد
قرارداده، نوازنده مقابل آن می‌نشیند به طوری که قاعدهٔ بلند جعبه (که سیم‌های ضخیم دارد)
در پایین و نزدیک به نوازنده قرار می‌گیرد.
میز از صندلی نوازنده کمی بلندتر است و بهتر است زیر آن خالی باشد
به طوری که در حالت نوازندگی اعضاء بدن به شکل زیر قرار گیرد:
ساعد با بازو یک زاویهٔ قائمه تشکیل دهد.
پشت، کاملاً صاف باشد و به طرف جلو خم نشود.
آرنجها بیرون از بدن قرار نگیرد.
دستها روی سیمها تکیه نکند.
آشنایی با ساز قانون + معرفی تمامی ساز ها
هر دو دست از شانه‌ها در حالت نواختن آزاد باشد. (به دست فشاری وارد نشود) گاه ممکن است
بنا به ضرورت مجبور به قرار دادن قانون بر روی پا باشیم.
در این شرایط یک پا را بر روی پای دیگر انداخته و ساز را روی پا قرار می‌دهیم.
حتی می‌توان روی زمین (به اصطلاح عامیانه چهار زانو) نشست و ساز را روی پاها قرار داد.
برای نواختن ساز قانون معمولاً دو طریقه به کاربرده می‌شود:
۱- دستها در دو طرف: هنگام اجرای ساز، دست راست به موازات پوست قانون
(در قسمتی که پوست به چوب می‌چسبد) و دست چپ در سمت چپ ساز به موازات پرده گردان‌ها و به‌طور مایل حرکت کند.
به این ترتیب دستها در دو طرف ساز قرار می‌گیرند.
اجزای تشکیل دهندهٔ ساز قانون: جعبهٔ ذوزنقه شکل ساخته شده از چوب
پرده گردان: کلیدهای کوچک و متحرک که در سمت چپ ساز بعد از شیطانک نصب شده و باعث تغییر صدا می‌شود.
شیطانک ، محل گرهِ سیمها ، سیمها (هر سه سیم با یکدیگر همصدا کوک می‌شوند). گوشی، خرک، پایهٔ خرک،
شبکه‌های صوتی، صفحهٔ رو، صفحهٔ زیر، ضلع کوچک، ضلع بزرگ، پوست، حلقه‌های مضراب، مضراب، کلید کوک
بدون دیدگاه