شاعر حسين پژمان بختياري در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در محله حسن ‌آباد تهران به دنیا آمد. پژمان نخستین بار در روستای

دشتک به مکتب خانه رفت و نزد ملاعلی بنده بهرامی خواندن و نوشتن آموخت. سپس در تهران در مدرسه فرانسوی «سن

لویی» تحصیلات خود را ادامه داد و با زبان و ادبیات فرانسه آشنا شد. ابتدا مدتی در خدمت وزارت پست و تلگراف بود

و سپس به شعر و تصنیف روی آورد. پژمان از شاعران سنت‌ گرا اما نوپرداز معاصر است و این ارادت او به ادبیات کهن

انگیزه‌ساز تصحیح دیوان حافظ توسط وی شد. تصحیحی که به واسطه زاویه دید و حاشیه نویسی‌های وی بر اشعار

دارای شیرینی و لطافت خاصی است و شاید هم از این رو تصحیح حسین پژمان در حوزه حافظ پژوهی از جایگاه

ویژه‌ای برخوردار است. وی در نظم و نثر آثار فراوانی را برجای گذاشت.

او همچنین تصحیح کتبی نظیر: لسان‌الغیب دیوان حافظ، دیوان جامی،ترانه‌های خیام، خمسه نظامی، دیوان ژاله قائم

مقامی (مادرش) را برعهده داشته ‌است و یکی از زیباترین شعرهای این شاعر که توسط آواز خوانان مطرح ایرانی

خوانده شده‌است آتش دل می‌باشد.

 از آثار او دیوان اشعار ، زن بیچاره ، خاشاک ، محاکمه شاعر ، اندرز یک مادر، کویر اندیشه ، تاریخ پست و تلگراف در

ایران ، سیه روز ، محاکمه شاعر و آتش دل را می توان نام برد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

15 + چهارده =