اطلاعاتی در مورد ساز ویولنسل + معرفی ساز ها
ویولنسل از ویولن بزرگ‌تر است و در هنگام اجرا، این ساز در بین دو پای نوازنده قرار می‌گیرد
و توسط میله‌ای که در انتهای آن تعبیه شده، روی زمین استوار می‌شود.
این ساز از خانوادهٔ سازهای زهی آرشه‌ای است.
استفاده از این ساز در تک نوازی‌ها و در گروه‌نوازی‌ها از جمله در ارکسترهای محلی و ارکسترهای سمفونیک متداول است.
کوک سیم‌های این ساز به‌ترتیب از زیر به بم عبارت است از:
لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) سیم‌های ویولنسل نسبت
به سیم‌های ویولا یک اکتاو بم‌تر کوک می‌شوند.
نت این ساز را به دلیل گستره صوتی وسیعش با کلید «فا» خط چهارم (اصوات منطقهٔ بم این ساز)
کلید «دو» خط چهارم (اصوات منطقهٔ میانیِ این ساز)، و کلید «سُل» (اصوات منطقهٔ زیر این ساز) می‌نویسند.
نکته مهم : ویولن‌سل‌ها دارای محدوده صدایی منحصر به فردی هستند
که مخاطبین خاص خود را دارند اما محدوده‌ی صدایی ویولن بسیار وسیع تر از ویولنسل است
از بزرگترین معایب ویولن سل قیمت و اندازه آن است که حمل و نقل را دشوار می‌کند.
وجود ویولنسل برای همه ارکسترها و گروه‌های محلی ضروری است
ویولنسل از صدایی بسیار عمیق و غنی برخوردار است
و موسیقی این ساز در قسمت باس نوشته و خوانده می‌شود.
نکته خیلی مهم این است که وجود ویولنسل برای همه ارکسترها و گروه‌های محلی ضروری است.
بدون دیدگاه