آشنایی با استاد شهریار
سید محمد حسین بهجت تبریزی متولد ۱۱ دی ۱۲۸۵متخلص به شهریار
شاعر ایرانی اهل تبریز بود که به زبان‌های فارسی و آذربایجانی شعر سروده است.
وی اولین دفتر شعر خود را در سال ۱۳۱۰ با مقدمه ملک الشعرای بهار، سعید نفیسی و بختیاری منتشر کرد.
بسیاری از اشعار او به فارسی و ترکی آذربایجانی جزء آثار ماندگار این زبان‌هاست
منظومه حیدر بابایه سلام که در سال‌های ۱۳۲۹ تا۱۳۳۰ سروده شده‌است
از مهم‌ترین آثار ادبی ترکی آذربایجانی شناخته می‌شود
این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است
ایشان علاوه بر استادی در شعر، استاد سه تار هم بود.
شعر “پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می‌کند” و “منظومه حیدر بابا”
از جمله آثار معروف شهریار است که با صدای خود خوانده است.
شهریار در سرودن گونه‌های دگرسان شعر فارسی – مانند غزل، قصیده،
مثنوی، قطعه، رباعی و شعر نیمایی نیز چیره دست بوده است.
اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و
از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.
شهریار نسبت به علی بن ابیطالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشته است.
شهریار، از جمله سرایندگانی است که شعر را محلی نیک برای بیان این اندیشه‌ورزی‌های
ژرف‌نگرانه و پندآموز دانسته، و بسیاری از اندرزهای اخلاقی تربیتی را
درقالب‌های گوناگون شعری (به‌ویژه در قطعات، رباعیات و دوبیتی‌ها) بازمی‌گوید.
مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد
بدون دیدگاه